نتیجة
استدلال به آیه مباهله و گفتار و رفتار رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم به هنگام
نزول آیه، آن شد که خداوند متعال به رسول خویش امر کرد که علی علیه السلام را نفس
خویش بنامد تا برای مسلمانان روشن شود که او به دنبال رسول خدا صلی الله علیه وآله
وسلم می آید و مقام امامت کبری و ولایت عامه پس از ایشان از آن اوست؛ چرا که
خداوند هرگز به رسول خود امر نمی کند که کسی را که فاقد این خصائص است، نفس خویش
بنامد. در همین راستا رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم ، حضرت امیرالمومنین علیه
السلام را به عنوان کاتب صلح نامه برگزید[1] و حضرتش را به نجران فرستاد تا صدقات
کسانی را که مسلمان شده بودند و نیز جزیة کسانی را که بر دین خویش مانده بودند،
اخذ کند. [2]
