یکی دیگر از ده ها آیه ای که در جریان نصب الهی امیرالمومنین به عنوان خلیفه بلافصل رسول خدا نازل شد آیه اکمال است.
"الیوم یئس الذین کفروا من دینکم فلا تخشوهم و اخشون الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا" (1)
امروز کافران از شکست دین شما ناامید شده اند بنابراین از آنان مترسید و از من بترسید. امروز دینتان را برای شما کامل، و تعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.
نماز شب عید غدیر
این نماز دوازده رکعت است. هر دو رکعت یک تشهد دارد و در پایان رکعت دوازدهم باید سلام داد. در هر رکعت، بعد از سوره حمد، توحید ده بار و آیةالکرسى یک بار خوانده مى شود. در رکعت دوازدهم باید هر یک از حمد و سوره را هفت بار خواند و این ذکر را ده بار در قنوت تکرار کرد:
لا اله الا الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد یحیى و یمیت و یمیت و یحیى و هو حى لا یموت بیده الخیر و هو على کل شى قدیر.
در دو سجده رکعت آخر، این ذکر ده بار خوانده مى شود:
سبحان من احصى کل شى علمه سبحان من لا ینبغى التسبیح الا له سبحان ذى المن و النعم سبحان ذى الفضل و الطول سبحان ذى العز و الکرم اسألک بمعا قد العز من عرشک و منتهى الرحمة من کتابک و بالاسم الاعظم و کلماتک التامة ان تصلى على محمد رسولک و اهل بیته الطیبین الطاهرین و ان تفعل بى کذا و کذا [به جاى کذا و کذا حاجت خود را ذکر کند] و سپس بگوید انک سمیع مجیب. (التهذیب، ج 3، ص .143)
غدیر دریایى از معارف است.
فقه،فرهنگ،کلام،اخلاق و تفسیر،همه را دارد؛ ولى دریغ که گوهرهایش تا کنون استخراج نشده است، هر چند دستان سخاوتمند امواج غدیر گاه دانه هاى گرانبهایى را به ساحل نشینانش ارزانى داشته است.
* مراد از فقه غدیر اعمال مستحب این روز است. روایات سى و شش عمل را در این روز مستحب شمرده اند که ما در پست بعدی آنها را ارائه مى کنیم.
از فرط گنه جهان ما شد تاریک
ای کاش خدا برای عرض تبریک
در عید غدیرخم به نور صلوات
عیدی بدهد فرج نماید نزدیک
عید سعید غدیر خم مبارک باد
اللهم عجل لولیک الفرج
در روز هفدهم ذی الحجه سال دهم هجری بعد از نماز ظهر، پیامبر اکرم با صدای بلند این گونه دعا کردند و فرمودند:
"اللهم هب لعلی الموده فی صدور المومنین و الهیبه و العظمه ی صدور المنافقین." (1)
بعد به حضرت علی (ع) فرمودند:دعا کن.
ایشان عرض کردند: چه دعایی کنم؟
یکی از ده ها ایه ای که در ایام غدیر خم و در جهت انتصاب حضرت علی(ع) به امامت نازل شد "آیه تبلیغ" است.
آیه تبلیغ سه فراز مهم دارد که بنا بر آن چه که حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمودند: هر فرازی از آن در یک روز نازل شده است.
روز شانزدهم ذی الحجه: "یا ابها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک"
روز هفدهم ذی الحجه: "یاایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته"
روز هجدهم ذی الحجه: "یاایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس" (1)
1. امیرالمومنین (ع) سفیر خدا در بین مخلوقات است. "و سفیره فی الخلقه"
2. همه چیز به پیامبر اکرم ختم می شود و همچنین از ایشان منتشر می شود "الخاتم لما سبق و الفاتح لما استقبل" و امیرالمومنین جان پیامبر است.
3. امیرمومنان صراط مستقیم خداست. " اشهد انک المعنی بقول العزیز الرحیم و ان هذا صراطی مستقیما"(آیه 153 سوره انعام)
در روز 14 ذی الحجه پس از جنگ خیبر سرزمین بسیار عظیم فدک (تقریبا طول و عرض آن ده کیلومتر در ده کیلومتر بوده است) تنها به وسیله پیامبر اکرم و امیرالمومنین فتح شد و چون خیل و رکاب در آن دخالت نداشت (یعنی رزمندگان اسلام برای آن جهاد نکرده بودند) طبق آیه ی قران
" ما افاء الله علی رسوله من اهل القری فلله وللرسول ولذی القربی..." (1)
ملک شخص پیامبر می شود.(2)
در این هنگام خداوند به پیامبر وحی نازل فرمود که:
در سیزدهم ذی الحجه خداوند برای مومنین امیر و امام انتخاب نمود و جبرئیل نازل شد و به حضرت علی این گونه سلام کرد: "السلام علیک یا امیرالمومنین" (1)
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: این جبرئیل است که از سوی خداوند تحقق انچه به من وعده داده شده بود را آورده است.
بعد پیامبر به اصحاب فرمودند که به حضرت علی (ع) با عنوان امیرالمومنین سلام کنند, برخی با رغبت و برخی با اکراه سلام کردند.
هر پیامبری از پیامبران الهی که اجل خود را نزدیک می دید با فرمان الهی وادیع الهی را به وصی خود منتقل می نمود و آنها را تحویل حجت بعد از خود می داد؛ و این خود از علائم و نشانه های قطعی وصایت و خلافت کسی است که ودایع به او سپرده شده است. (بحارالانوار ج 28 ص96)
در حجه البلاغ، پیامبر اکرم نیز بعد از مراسم حج در اخرین روزی که در مکه بودند به امر خداوند تمام میراث پیامبران گذشته را به امیرالمومنین تحویل دادند، و این میراث بعد از امیرالمومنین به امام حسن و سپس به امام حسین رسید و اکنون نزد امام زمان عج است.
سوال:
چرا در سرزمین «جحفه» این حادثه عظیم (غدیر) سامان یافت؟ آنجا چه امتیازی داشت؟
پاسخ:
چون همه مسلمانان پس از مراسم حج برای رفتن به شهرهای خود تا سرزمین «جحفه» با یکدیگر همراه بودند، که از آنجا تقسیم شده هر یک بسوی شهر و دیار خود می رفتند.
سرزمین جحفه چهار راهی است که مردم سرزمین حجاز را با دیگران از هم جدا می کند، از آنجا راهی بسوی مدینه در شمال، و راهی به سوی عراق، و راهی بسوی مصر در غرب، و راهی بسوی یمن در جنوب وجود دارد.
سوال:
چرا در شهر مکه یا عرفات و منی در مراسم حج، بیعت با امیرالمؤ منین(ع) مطرح نگردید؟
پاسخ :
فرمان الهی پس از خارج شدن از مکه به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) ابلاغ شد، و برخی از علل آن چنین است. اگر در مراسم شهر مکه یا عرفات یا منی این حقیقت مطرح می شد شاید جاذبه روز غدیر را نداشت و دلها و مغزها را بخود جذب نمی کرد، چون همه در حال عبادت و انجام مراسم بودند.
اما پس از پایان مراسم حج و کوچ کردن حاجیان بسوی شهر و دیار خود، زمینه بیشتری برای بیعت با امام (علیه السلام) وجود داشت .
