محتوای خطبه غدیر(3)

فضائل اهل بیت (علیهم السلام)

پیامبرتان بهترین پیامبر، جانشین پیامبرتان بهترین جانشین، و فرزندانِ او بهترین جانشینانند. (5)

على است که به صبر و شکر متصف است، و بعد از او فرزندانم از نسل او. (6)

نور از جانب خداوند عزوجل در من، و سپس در على و بعد در نسل او تا مهدى قائم قرار داده شده است. (6)

 

 فضائل امیرالمؤمنین (علیه السلام)

على امام مبین و امام متقین است. (3)

على به سوى حق هدایت مى ‏کند و به آن عمل مى ‏نماید، و باطل را از بین مى ‏برد و از آن نهى مى ‏کند، و در راه خدا سرزنش ملامت کننده‏ اى او را مانع نمى ‏شود. (3)

على اول کسى است که به خدا ایمان آورد. (3)

على را بر همه تفضیل دهید که او بعد از من، از هر مرد و زنى بالاتر است. (3)

على «جَنْب» خداست که در قرآن مى‏ فرماید: 

«یا حَسْرَتا عَلى ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللَّهِ56/زمر». (3)

این على است که از همه‏ ى شما بیشتر مرا یارى کرده، و از همه‏ ى شما به من سزاوارتر است، و از همه‏ ى شما به من نزدیک‏تر و نزد من از همه‏ ى شما عزیزتر است. من و خدا از او راضى هستیم. (5)

هیچ آیه‏ اى درباره‏ ى رضاى خداوند نازل نشده مگر در مورد على. (5)

خداوند مؤمنین را در قرآن مورد خطاب قرار نداده مگر اینکه اول مخاطب آن على بوده است. (5)

خداوند در سوره ‏ى «هل أتى» گواهىِ بهشت را جز براى على نداده است. (5)

سوره‏ى «هل أتى» درباره‏ ى غیر على و در مدح غیر او نازل نشده است. (5)

على یارى دهنده‏ ى دینِ خدا و دفاع کننده از رسول خدا است. (5)

على است تقى و نقى و هادى و مهدى. (5)

على است محل وعده‏ هاى الهى. (6)

على بشارت دهنده است. على هدایت کننده است. (7)

على است آن کس که خداوند او را از من خلق کرده و من از اویم. (10)

فضائل على بن ابى ‏طالب نزد خداوند است، و خداوند آنها را در قرآن نازل کرده و بیش از آن است که من در مجلس واحد همه‏ ى آنها را بشمارم. پس هر کس از فضائل او به شما خبر داد- که معرفت آن را هم داشت- از او بپذیرید. (11)

لقب امیرالمؤمنین (علیه السلام)

«امیرالمؤمنین» جز این برادر من (على) کسى نیست، و ریاست و امیرى مؤمنان بعد از من براى احدى غیر از او حلال نیست. (3)

به على به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام کنید. (11)

کسانى که براى سلام کردن به على به عنوان «امیرالمؤمنین» سبقت بگیرند رستگارانند. (11)

علم اهل بیت(علیهم السلام)

هیچ علمى نیست مگر آنکه خداوند به من تعلیم فرموده، و هیچ علمى نیست مگر آنکه من آن را به على آموخته ‏ام. (3)

خداوند مرا امر و نهى نموده است، و من هم على را امر و نهى کرده‏ ام. پس على امر و نهى را از سوى خداوند عزوجل مى ‏داند. (6)

مردم، من براى شما تبیین کردم و به شما فهمانیدم، و این على است که بعد از من به شما مى ‏فهماند. (9)